Herken je dat? Je kind durft ineens niet meer zelf naar de wc of in zijn eigen bed te slapen. Je kind vindt het eng om met een vriendje af te spreken.
Waarom zijn we bang? Angst is voor ons een raadgever. Als je bang bent, dan doe je iets niet omdat het niet veilig is of veilig voelt. Het helpt je te overleven. Heel gezond en fijn dus.
Toch kan angst ook maken dat je dingen die je eerst heel leuk vond om te doen, nu niet meer doet. Als je bijvoorbeeld niet naar dat super leuke feest gaat, omdat er mensen komen die je kunnen bekritiseren. Dan heeft de angst nog steeds de beschermende functie, maar kun je je afvragen of het nog steeds heel nuttig is of dat het je juist belemmert.
Zo werkt het ook bij je kind. Soms zijn angsten die eerst voor bescherming zorgden, nu de angsten die je belemmeren. Als je kind eerst vaak met kinderen afsprak en nu na 1 slechte speelafspraak niet meer af wil spreken, dan wil de angst je niet meer alleen voor die ene situatie beschermen, maar wordt het gegeneraliseerd naar alles wat er mee te maken heeft. Kortom, je hoofd vertelt je dat niet dat ene speelafspraakje niet leuk was (en je dus dat je de volgende keer niet met dat kind af gaat spreken), maar alle speelafspraken zijn niet leuk. Zo kan er zeker niks gebeuren.
Als je merkt dat de angst van je kind hem belemmert, is het goed om met je kind hier over te praten. Als je kind 8 jaar of ouder is, kun je in gesprek gaan. Je kunt uitleggen hoe het in je hoofd werkt. Dat je gedachten en je angst je willen beschermen. Soms wil je hoofd je zoveel beschermen dat je daardoor niks meer durft. Het zegt dan dingen tegen je als: Het zal ook nu wel weer mis gaan! Of er kan van alles niet goed gaan, zodat ook dit vriendje ineens niet meer leuk doet.
Schrijf al die gedachten eens op. Welke gedachten willen je gewoon beschermen? Welke gedachten willen je tegen alles beschermen? Welke gedachten zorgen ervoor dat je wat je eerst wel durfde, nu niet meer durft?
Wat weet je zeker? Weet je zeker dat ook dit vriendje niet leuk gaat doen? Nee. Weet je zeker dat het mis gaat? Nee.
Weet je kind wat het moet doen als het wel mis zou gaan? Wat kan het dan doen?
Bespreek eens samen wat gaat lukken. Zou het lukken om bij jou thuis af te spreken met een vriendje? Zo ja, met wie dan?
Zo kun je dat doen bij elke situatie.
Bij jongere kinderen is het soms lastig om duidelijk te hebben wat die gedachten in je hoofd nu precies doen. Ze herkennen de angst, maar niet altijd wat daar verder bij komt kijken.
Je kunt wel samen een plannetje bedenken. Wat durf je nog wel? Wat zou er helpen om het wel te kunnen? Kun je wel slapen als er een lichtje op de gang aan is? Kun je wel in je eigen bed als ik eerst onder je bed kijk? Kun je wel slapen als je grote beer (knuffel) de deur bewaakt? Wat gaan we vandaag proberen?
Belangrijk is verder dat je de angst van je kind serieus neemt. Hoe onzinnig en verzonnen het voor ons soms klinkt, de angst is er echt. Geef erkenning aan de angst. Daarnaast is het ook goed om je kind te houden aan de afspraak die je maakt om de angst aan te gaan. We gaan het echt proberen. De angst mag dan niet de overhand nemen, waardoor je kind het niet doet.
Blijft je kind langer last houden van zijn angst en belemmert het hem in het dagelijkse leven? Neem dan eens contact met me op, dan kunnen we samen bekijken wat we voor je kind kunnen doen. Je kunt mailen naar https://dapperkindercoaching@gmail.com/ of bellen/ appen naar 06-28575071
in Blog
Aanmelden om een reactie achter te laten