Een aantal weken geleden had onze jongste zoon voor het eerst een presentatie voor de klas.
De presentatie ging over hem zelf. Een mooi onderwerp om over te vertellen. Niemand weet daar immers meer van dan jijzelf.
Onze jongste was heel zeker in wat hij wilde vertellen en hoe het er uit moest zien. Alles vertelde hij heel precies en ik heb hem geholpen dit in een PowerPoint te zetten. We maakten samen ook nog een praatpapier, zodat hij wist wat hij bij alle foto’s wilde vertellen.
Hij oefende de presentatie maakte ook nog een quiz en bijbehorende kaartjes.
Alles verliep zoals ik bij hem verwachtte. Duidelijk, zeker en goed voorbereid.
Tot de ochtend van de presentatie.
Hij wilde zijn bed niet uit komen en was meteen al heel verdrietig. Het hoge woord kwam er uit. Hij vond het heel erg spannend om de presentatie te doen.
Samen hebben we er over gesproken. Waarom is het dan zo spannend? Hij gaf aan vooral bang te zijn het fout te doen en dat hij zeker wist dat alle andere kinderen het niet spannend vonden/vinden. Hij was de enige.
Deze beide punten maakten het voor hem heel lastig om de presentatie te doen. Samen hebben we gekeken naar wat hem zou helpen om de spanning wat minder te maken en te kijken wat je kunt doen als je een foutje maakt.
Ook hebben we gesproken over hoe het komt dat hij zo zeker wist dat alle andere kinderen het niet spannend vinden. Hij gaf aan dat aan alle kinderen na de presentatie is gevraagd of ze het spannend vonden en dat niemand het spannend vond. Nu denk ik zelf dat een paar kinderen stoer zijn geweest en hebben gezegd dat het niet spannend was terwijl het dat wel was maar ook dat voor de meeste kinderen idd geldt dat het op dat moment niet meer spannend was. De spanning is net voor je begint het grootst. Vaak wordt deze al minder als je begint en als je merkt dat het goed gaat, zakt de spanning weg en voel je hem niet meer. Het lastige is dat je dat een jongen van 8 niet goed uitgelegd krijgt. Dit heeft namelijk te maken met de ervaring. Deze ervaring heeft hij nog niet gehad. Hij ziet en hoort alleen dat andere kinderen het zonder spanning doen.
Het is voor hem vooral belangrijk te weten dat ik, als ouder zijn spanning herken en erken. Het niet af doe als onzin of stel je niet zo aan. Daarnaast is het belangrijk hem mee te geven dat deze spanning niet iets is om te ontwijken. Deze spanning zorgt er voor dat je het liefst niet meer wil presenteren. Want die spanning geeft een heel onprettig gevoel. De spanning kan je echter ook helpen om de presentatie goed te doen. De spanning geeft je alertheid, deze zorgt ervoor dat je beter kunt presteren en presenteren.
Samen (mijn zoon en ik) hebben we bedacht wat kan helpen om een presentatie te doen als je het spannend vindt en bang bent om fouten te maken.
Dit zijn onze 12 tips:
1. Maak een praatblad zodat je soms kunt spieken.
2. Oefen je presentatie thuis voor papa en mama en je broertje of zusje
3. Oefen ook het doorklikken van de presentatie (bijv. PowerPoint)
4. Adem voor je begint een paar keer naar je buik.
5. Ga stevig staan op 2 voeten. Je voeten iets uit elkaar.
6. Je kunt vertellen, voor je begint, dat je het heel spannend vindt. Aan je juf of meester of aan de hele klas. Soms wordt de spanning iets minder door het te benoemen.
7. Kijk niet naar de kinderen in de klas, maar pak een vast punt om naar te kijken.
8. Denk dat je publiek iets geks heeft. Bijv. dat ze in hun onderbroek zitten.
9. Als je een foutje maakt, kijk je op je spiekbriefje.
10. Zeg tegen jezelf dat het niet erg is om een foutje te maken. De meeste kinderen zullen het niet eens door hebben. Jij bent de enige die weet wat er vertelt gaat worden!
11. Als je een foutje maakt kun je er een grapje van maken. Bijv. nee, daar klopt niks van, even kijken wat wel klopt.
12. Het helpt andere kinderen als je vertelt dat jij het spannend vond. Zo weten ze dat ze niet de enigen zijn als zij het ook spannend vinden.
Achteraf vertelde hij vooral tip 1, 2, 3, fijn te vinden als voorbereiding en 4 (vertelt aan de juf) en 7 gebruikt te hebben tijdens de presentatie. De rest heeft hij niet nodig gehad. Hij was tevreden met het resultaat. Hij had mooie complimenten van de kinderen van de klas gekregen. De eerste ervaring met een presentatie zit erop.
Hebben jullie nog meer tips over hoe je met spanning om kunt gaan voor en tijdens een presentatie? Ik hoor ze graag!
in Blog
Aanmelden om een reactie achter te laten